Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

aurigam e curru C

  • 1 elido

    elido, ĕre, elisi, elisum [ex + laedo] - tr. - [st2]1 [-] pousser dehors, faire sortir, expulser, arracher. [st2]2 [-] presser fortement, froisser, écraser, briser, broyer, fracasser, accabler; étrangler, étouffer. [st2]3 [-] produire (un bruit), faire entendre. [st2]4 [-] renvoyer, réfléchir (image). [st2]5 [-] élider (t. de gram.)    - elidere aurigam e curru, Cic. Rep. 2, 41: expulser le cocher de son char.    - elidere ignem e silice, Plin. 11, 37, 86, § 214: faire jaillir le feu d'un caillou.    - elidere partum, Cels. 1, 7: provoquer un avortement, faire avorter.    - elidere animam alicui, Lucil. ap. Non. 291, 32: ôter la vie à qqn.    - elidere oculos, Plaut.: arracher les yeux    - elidere fauces, Ov.: étouffer, étrangler.    - nervos omnes virtutis elidunt, Cic. Tusc. 2, 11: ils brisent tous les ressorts de la vertu.    - elidere geminos angues, Virg. En. 8, 289: étrangler les deux serpents.    - elidere morbum, Hor.: guérir.    - elidi aegritudinibus, Cic.: être accablé de chagrin ou de maladies.    - elidere talos alicui, Plaut. Mil. 2, 2, 12: briser les talons à qqn.    - sonum elidere: produire un son.
    * * *
    elido, ĕre, elisi, elisum [ex + laedo] - tr. - [st2]1 [-] pousser dehors, faire sortir, expulser, arracher. [st2]2 [-] presser fortement, froisser, écraser, briser, broyer, fracasser, accabler; étrangler, étouffer. [st2]3 [-] produire (un bruit), faire entendre. [st2]4 [-] renvoyer, réfléchir (image). [st2]5 [-] élider (t. de gram.)    - elidere aurigam e curru, Cic. Rep. 2, 41: expulser le cocher de son char.    - elidere ignem e silice, Plin. 11, 37, 86, § 214: faire jaillir le feu d'un caillou.    - elidere partum, Cels. 1, 7: provoquer un avortement, faire avorter.    - elidere animam alicui, Lucil. ap. Non. 291, 32: ôter la vie à qqn.    - elidere oculos, Plaut.: arracher les yeux    - elidere fauces, Ov.: étouffer, étrangler.    - nervos omnes virtutis elidunt, Cic. Tusc. 2, 11: ils brisent tous les ressorts de la vertu.    - elidere geminos angues, Virg. En. 8, 289: étrangler les deux serpents.    - elidere morbum, Hor.: guérir.    - elidi aegritudinibus, Cic.: être accablé de chagrin ou de maladies.    - elidere talos alicui, Plaut. Mil. 2, 2, 12: briser les talons à qqn.    - sonum elidere: produire un son.
    * * *
        elido, elidis, pen. prod. elisi, elisum, elidere, Ex E praepositione, et Laedo laedis compositum. Plaut. Mouldre, Escacher, Rompre, Briser, Elider.
    \
        Elidunt foetus sues. Columel. Escachent.
    \
        Fauces elidere. Ouid. Estrangler.
    \
        Herbas elidere. Varro. Escacher.
    \
        Elidere ignem e silice. Plin. Faire sortir du feu d'une pierre en la frappant d'une autre.
    \
        Elidere naues constratas. Caesar. Rompre et casser.
    \
        Elidere alicui oculos. Plaut. Pocher les yeulx.
    \
        Pactum. Paulus. Rompre.
    \
        Sonum elidere. Plin. Faire un son en frappant contre quelque chose.
    \
        Spiritum elidere. Celsus. Faire perdre et faillir le vent ou haleine, Suffoquer.

    Dictionarium latinogallicum > elido

  • 2 elido

    ēlīdo, īsī, īsum, ere [ e + laedo ]
    1) выталкивать, выбрасывать (на берег) (corpora elīsa T; spuma elisa V); выбивать, сшибать ( aurigam e curru C); выдавливать, вышибать ( oculos Pl)
    3) опускать, не произносить ( litteram AG)
    4) исцелять, вылечивать (tussim CC; morbum H)
    5) высекать (ignem e. silice PM)
    10) (за)душить ( leonem brachiorum nexibus Su); сдавливать, сжимать (fauces VP, Sen)
    e. laqueo vitam Ammудавить
    11) разбивать (naves eliduntur Cs; caput alicujus saxo L)

    Латинско-русский словарь > elido

  • 3 elido

    ē-līdo, līsī, līsum, ere (ex u. laedo), I) herausschlagen, -stoßen, -treiben, 1) eig.: oculos, Plaut. (aber elisi oculi, die herausgepreßten, hervortretenden, Verg.): aurigam e curru, Cic.: ignem, Plin.: elisi ignes nubibus, Ov.: partum, abtreiben, Cels.: crines elisi, ausfallen gemachte, Tert. de cult. fem. 2, 7. – poet., (imago) recta retrorsum sic eliditur, wird zurückgeworfen, Lucr. 4, 294; vgl. 4, 296. – 2) übtr.: a) von sich geben, ausstoßen, colores, flammas, Plin.: fulmina, Sen.: sonum, Plin.: sibilum, Cels.: vocem, Sen. rhet. u. Quint. – bildl., magnas sententias, gleichs. hervor-, herausblitzen lassen (wie die Gewitterwolke Blitze), Quint. 2, 11, 7. – b) als gramm. t. t., durch Synkope ausstoßen, synkopieren, litteras, Gell. 5, 12, 5; vgl. 16, 5, 6. – c) als mediz. t. t., eine Krankheit vertreiben, tussim, Cels.: cessantem morbum, Hor. – II) zerschlagen, zerdrücken (erdrücken), zerschmettern, zermalmen, zerquetschen, erwürgen, erdrosseln (s. Drak. Sil. 3, 33. Bünem. Lact. 6, 20, 18), a) leb. Wesen u. deren Glieder usw.: α) leb. Wesen: alqm, Cic. u.a.: elisi per eum tumultum, Suet.: Tiere, foetus, Col.: novum regem (apium), Col.: leonem vel clavā vel brachiorum nexibus, Suet.: pugnacissimum animal armatā manu, Petron. – β) deren Glieder usw.: artus, Ov.: faucem, zuschnüren, Ov.: u. so fauces, Vell. u. Sen.: talos alci, Plaut.: caput pecudis saxo, Liv.: saxis caput, Claud.: spiritum, Erstickung herbeiführen, Cels. 5, 28, 1; aber inediā spiritum, ersticken, ertöten, Apul. met. 8, 14 extr.: u. so alci animam, ertöten, Lucil. 58; vgl. Ov. met. 12, 503 (508): u. so laqueo vitam, Amm. 28, 6, 30. – b) Lebl.: naves, Caes.: herbas, Ov.: äera, zerschlagen = teilen, Ov. met. 1, 466: contis et remis cadavera, Suet. – im Bilde, nervos omnes virtutis, brechen, Cic.: stirpes aegritudinis ipso trunco everso, ausrotten, ertöten, Cic.: qui rebus his fractus aegritudine eliditur, erdrückt wird, Cic. – übtr., prius pactum per posterius, aufheben, ICt.

    lateinisch-deutsches > elido

  • 4 elido

    ē-līdo, līsī, līsum, ere (ex u. laedo), I) herausschlagen, -stoßen, -treiben, 1) eig.: oculos, Plaut. (aber elisi oculi, die herausgepreßten, hervortretenden, Verg.): aurigam e curru, Cic.: ignem, Plin.: elisi ignes nubibus, Ov.: partum, abtreiben, Cels.: crines elisi, ausfallen gemachte, Tert. de cult. fem. 2, 7. – poet., (imago) recta retrorsum sic eliditur, wird zurückgeworfen, Lucr. 4, 294; vgl. 4, 296. – 2) übtr.: a) von sich geben, ausstoßen, colores, flammas, Plin.: fulmina, Sen.: sonum, Plin.: sibilum, Cels.: vocem, Sen. rhet. u. Quint. – bildl., magnas sententias, gleichs. hervor-, herausblitzen lassen (wie die Gewitterwolke Blitze), Quint. 2, 11, 7. – b) als gramm. t. t., durch Synkope ausstoßen, synkopieren, litteras, Gell. 5, 12, 5; vgl. 16, 5, 6. – c) als mediz. t. t., eine Krankheit vertreiben, tussim, Cels.: cessantem morbum, Hor. – II) zerschlagen, zerdrücken (erdrücken), zerschmettern, zermalmen, zerquetschen, erwürgen, erdrosseln (s. Drak. Sil. 3, 33. Bünem. Lact. 6, 20, 18), a) leb. Wesen u. deren Glieder usw.: α) leb. Wesen: alqm, Cic. u.a.: elisi per eum tumultum, Suet.: Tiere, foetus, Col.: novum regem (apium), Col.: leonem vel clavā vel brachiorum nexibus, Suet.: pugnacissimum animal armatā manu, Petron. – β) deren Glieder usw.: artus, Ov.: faucem, zuschnüren, Ov.: u. so fauces, Vell. u. Sen.: talos alci, Plaut.:
    ————
    caput pecudis saxo, Liv.: saxis caput, Claud.: spiritum, Erstickung herbeiführen, Cels. 5, 28, 1; aber inediā spiritum, ersticken, ertöten, Apul. met. 8, 14 extr.: u. so alci animam, ertöten, Lucil. 58; vgl. Ov. met. 12, 503 (508): u. so laqueo vitam, Amm. 28, 6, 30. – b) Lebl.: naves, Caes.: herbas, Ov.: äera, zerschlagen = teilen, Ov. met. 1, 466: contis et remis cadavera, Suet. – im Bilde, nervos omnes virtutis, brechen, Cic.: stirpes aegritudinis ipso trunco everso, ausrotten, ertöten, Cic.: qui rebus his fractus aegritudine eliditur, erdrückt wird, Cic. – übtr., prius pactum per posterius, aufheben, ICt.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > elido

  • 5 elido

    ē-līdo, si, sum, 3, v. a. [laedo].
    I. A.
    Lit.:

    aurigam e curru,

    Cic. Rep. 2, 41:

    oculos,

    Plaut. Rud. 3, 2, 45; Verg. A. 8, 261:

    ignem velut e silice,

    Plin. 11, 37, 86, § 214; cf.:

    flammas ex sese,

    id. 18, 35, 84, § 358:

    ignes nubibus,

    Ov. M. 6, 696:

    aërem lituis,

    Luc. 7, 476:

    partum,

    i. e. to produce abortion, Cels. 1, 7; Plin. 25, 3, 7, § 25:

    litteras,

    to strike out by syncope, to elide, Gell. 5, 12, 5:

    vina praelis,

    i. e. to press out, Prop. 4 (5), 6, 73; cf.

    herbam,

    Ov. F. 4, 371:

    corpora equorum eodem elisa, i. e. ad litus ejecta,

    Tac. A. 2, 24.—
    B.
    Trop.: animam alicui, Lucil. ap. Non. 291, 32:

    (imago) recta retrorsum Sic eliditur, ut, etc.,

    is thrown back, reflected, Lucr. 4, 296:

    colores repercussu parietum,

    Plin. 37, 9, 52, § 137:

    sibilum,

    to force out, Cels. 4, 4, 2; cf.

    sonum,

    Plin. 11, 51, 112, § 269; 14, 22, 28, § 146:

    vocem,

    Quint. 11, 3, 51:

    morbum,

    to drive out, expel, Cels. 4, 4, 3; Hor. Ep. 1, 15, 6: magnas sententias, to send forth, utter (the fig. being that of a cloud discharging itself), Quint. 2, 11, 7 Spald.—
    II.
    To break or dash to pieces, to shatter, to crush to death.
    A.
    Lit.:

    talos alicui,

    Plaut. Mil. 2, 2, 12:

    tuum caput,

    id. Poen. 2, 46; Liv. 21, 45:

    fauces,

    to strangle, Ov. M. 12, 142: naves, * Caes. B. C. 3, 27, 2:

    aliquem stipite,

    Curt. 9, 7 fin.:

    draconem pondere,

    Plin. 8, 11, 11, § 32:

    geminos angues (Hercules),

    i. e. to strangle, Verg. A. 8, 289; cf.

    infantes,

    Flor. 3, 3, 17 al. —
    B.
    Trop., to break down, destroy:

    (poetae) nervos omnes virtutis elidunt,

    Cic. Tusc. 2, 11 fin.; cf.:

    aegritudine elidi,

    id. ib. 5, 6, 16:

    prius pactum per posterius,

    i. e. to abrogate, Dig. 2, 14, 27.

    Lewis & Short latin dictionary > elido

См. также в других словарях:

  • CADERE — maximum olim AAurigarum, in Circensibus, dehonestamentum fuit; unde id maxime Antagonistas egisse, ut adversarios praecipitarent e curru, discimus ex Statio Theb. l. 6. v. 474. Hic anteps sortuna diu decernere primum Ausa venit ruit Haemonium,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CURRUS — an Erichthonii inventum, qui turpitudinem crurum hâc ratione abscondere fuerit conatus, vide in voce Erichthonius: an Minervae? Suidas, Ι῾ππεία Α᾿θηνᾶ. Ταύτην Ποσειδῶνος εἶναί φασι θυγατέρα καὶ Πολύφης τῆς Ω᾿κεανοῦ. ἅρμα δε πρώτην κατασκευάσασαν… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CURSUS — I. CURSUS Graece Δρόμος, in Aegyptiorum templis, dictum est in ingressu eorum pavimentum, Latitudine iugeri aut paulo minus, Longitudine triplâ, aut quadruplâ, apud Callimachum. Λιθόςτρωτον vocat Strabo, l. 17, post quam partem erat Προπύλαιον… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HIPPODAME et HIPPODAMIA — HIPPODAME, et HIPPODAMIA fili Oenomai Regis Elidis et Pisarum, qui cum ex oraculo se a genero interemptum iri didicisset, et illa tamen a multis procis, ob formae praestantiam, expeteretur, curule certamen procis proposuit (habebat enim equos… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MARS — Deus belli ab antiquis creditus, dictus Varroni l. 4. de LL. quod maribus in bello praesit, aut certe a Sabina dictione Mamers, quô nomine illi Martem dicebant. A Poetis Mavors dicitur per epenthesin. Iovis ac Iunonis silius fuisse singitur, vel …   Hofmann J. Lexicon universale

  • OENOMAUS — I. OENOMAUS Cynicus Gadarensis, Porphyriô paulo superior. Scripsit περὶ τῆς καθ᾿ Ὅμηρον φιλοσοφίας, teste Suida, in Οἰνόμαος. Item περὶ Κυνισμοῦ, περὶ Κράτητος, καὶ Διογένους, καὶ τῶ λοιπῶν. teste eôdem Suidâ, ubi supra. Meminit eius Theodoretus… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PELOPS — Tantali, Phrygiae Regis et Taygetes fil. cuius pater cum Deosin terris peregrinantes hospitiô ex cepisset, ut certô aliquô argumentô divinitatem eorum experiretur, filium suum illis epulandum apposuit; a cuius esu cum Dii ceteriabstinuissent,… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»